εινα παραξενη αυτή η ορολογία
και μου θυμιζει μια παλια ομολογία
σαν μου θύμισε κατι πούχα ξεχάσει
σαν δαχτυλίδι της ψυχής μου που ‘χα χάσει…
σαν μου θύμισε κατι πούχα ξεχάσει
σαν δαχτυλίδι της ψυχής μου που ‘χα χάσει…
σαν το κοχύλι πουχει μείνει άδειο κέλυφος
σαν το Φεγγάρι που δεν είναι πιά Πανσεληνος
σαν ενα απογευμα οταν ο ήλιος φεύγει
σαν μια Γυναικα απ’ την αλήθεια που ξεφεύγει
σαν το Φεγγάρι που δεν είναι πιά Πανσεληνος
σαν ενα απογευμα οταν ο ήλιος φεύγει
σαν μια Γυναικα απ’ την αλήθεια που ξεφεύγει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου