Απο τον Μωυσή Μπουντουρίδη ελαβα το παρακατω κειμενο το οποιο δημοσιεύω
''Πριν πεις και ζητήσεις αυτό το "Εκπροσωπήστε μας" οφείλεις ναγνωρίζεις δυο διαδοχικές προϋποθέσεις.
Η πρώτη και βασική είναι αν οιάλλοι που απευθύνεσαι θέλουν να εκπροσωπούνται, πιστεύουν στιςαντιπροσωπευτικές διαδικασίες, όχι μόνο έτσι όπως αυτές υλοποιούνταιστο στίβο της πολιτικής (κι έτσι όπως από μόνες τους αποδομούνται κιαπαξιώνονται με τις καταστάσεις αλλοτρίωσης κι αλλοίωσης της λαϊκήςβούλησης που δημιουργούν), αλλά κι έτσι όπως κάποιος μπορεί να τιςαποδεχθεί σαν μια απτή κι εφικτή δυνατότητα, μέσα από την οποία μπορείνα εκφράσει τη δική του ελευθερία δράσης, το δικαίωμα του για τοναυτοπροσδιορισμό της υποκειμενικότητάς του και την αυτονομία τωνπράξεων και των σκέψεων του, δηλαδή, της ίδιας της ζωής του, τηςυλικής του ύπαρξης.
Η δεύτερη προϋπόθεση για να δεχθεί κάποιος ναεκπροσωπηθεί είναι ότι εμπιστεύεται αυτόν που θα τον εκπροσωπήσει -και το ζήτημα της εμπιστοσύνης δεν είναι μια μονόδρομη διαδικασίαπροσέγγισης μεταξύ ανθρώπων, αλλά έχει να κάνει και με το πόσο κιαυτός που θα εμπιστευθούμε μας εμπιστεύεται εμάς τους ίδιους.
Μ' αυτήτην έννοια, η πολιτική εμπιστοσύνη αναγάγεται σε θέμα να μπορείς ναπείθεις, αλλά μόνο εφόσον μπορείς να πείθεσαι κι εσύ ο ίδιος.Επομένως, όταν καλείς να σ' εκπροσωπήσουν και δεν απευθύνεσαι μόνο στοδικό σου χώρο, το δικό σου κόμμα (ποιο κόμμα, δηλαδή, εδώ μιλάμε γιατάσεις και συνιστώσες), αλλά θες να το προτείνεις και σ' αυτούς πουείναι έξω από τα σύνορα της συλλογικότητάς σου, πρέπει να έχεις υπόψησου δυο πράγματα.
Κανένας δεν θα το κάνει αν δεν σ' εμπιστεύεται κι ανδεν έχει πεισθεί από σένα, το οποίο ταυτόχρονα σημαίνει αν κι εσύ δεντον εμπιστεύεσαι ή δεν πείθεσαι απ' αυτόν.
Διαφορετικά μιλάμε για τηνκατοχή κάποιας προνομιακής κι αιώνιας αλήθειας, που ισχυρίζεσαι ότικατέχεις ελέω ποιος ξέρει ποιας θεοδικίας, και για την άρνησή σου νασυνδιαλέγεσαι ισότιμα και δημοκρατικά με τους άλλους, αλλά νακατοχυρώνεσαι πίσω και κάτω από την ταμπέλα του ειδικού παντογνώστητης πολιτικής και του διαφωτιστή καθοδηγητή του κόσμου.
Τουλάχιστον,από Μαρξιστικής και κομμουνιστικής πλευράς αυτό είναι μια καρικατούρατης πολιτικής του δογματισμού και δεν έχει να κάνει τίποτε με τουςαγώνες χειραφέτησης των εκμεταλλευόμενων από τους εκμεταλλευτές τους.
Γιατί χειραφέτηση δεν γίνεται κάτω από συνθήκες διαιρέσεων,διαχωρισμών, αποκλεισμών και διαστρωματισμών, όπου από τη μια μεριάυπάρχουν αυτοί που ξέρουν, είναι οι ειδικοί, και θέλουν να εκπροσωπούνκι από την άλλη μεριά αυτοί που δεν ξέρουν και πρέπει ναεκπροσωπούνται. Η χειραφετική πολιτική μέσα στην ιδέα του κομμουνισμούείναι μια διαρκής ανατροπή, μια ρήξη, όλων αυτών των διαχωρισμών.
Καιμη μου πείτε ότι είναι ανάγκη να υπάρχουν οι αντιπροσωπευτικέςδιαδικασίες, γιατί αλλιώς θα γινόταν μπάχαλο.
Όχι, βέβαια, για τοναπλούστατο λόγο ότι η ίδια η δράση κι η αντίδραση στη συστημικήκαταπίεση δεν προέρχεται από κάποια επιφώτιση λίγων κι εκλεκτών, αλλάείναι μια κοινή συνείδηση ("γενικό νου" το έλεγε ο Μαρξ), ένα υλικόβίωμα που απορρέει από τη συνολική, τη λαϊκή βούληση όλων τωνκαταπιεσμένων, οι οποίοι ξέρουν καλύτερα από οποιοδήποτε επίδοξοεκπρόσωπό τους, γιατί οι ίδιοι ζουν κάτω από τις συνθήκες τηςβιοπολιτικής εκμετάλλευσης του καπιταλιστικού συστήματος.
Επομένως,για τους "από κάτω" ένα αντιπροσωπευτικό σχήμα έχει πάντοτεδευτερεύουσα σημασία, πίσω από την προτεραιότητα των καθαράαμεσοδημοκρατικών διαδικασιών, που μόνες αυτές μπορούν να εγγυώνταιτην αυτονομία των αγώνων, τον έλεγχο των "από πάνω" και την έκφρασητης λαϊκής βούλησης για μια δημοκρατική κοινή-συλλογική αντίσταση καιτελικά για το σπάσιμο των αλυσίδων που κρατούν τον κόσμο υποταγμένο.
Όταν ξεχνιούνται τα ονόματα της χειραφέτισης, της επανάστασης και τουκομμουνισμού, κάτω από την πρόφαση μιας δήθεν ευπρεπούς εκπροσώπησηςστο σε τελευταία ανάλυση βεβαρυμένο πολιτικό σύστημα του κράτους, τότεδεν μπορεί κανείς να περιμένει τίποτε καλύτερο απ' αυτά τα "άλλα λόγιαν' αγαπιώμαστε" του Προέδρου του Συνασπισμού, τον οποίον προσωπικά τονεκτιμώ σαν πρόσωπο, αλλά δεν πείθομαι ούτε απ' αυτόν τον ίδιο, ούτεαπό τις τάσεις του κόμματός του ή τις συνιστώσες του συνεργατικούσχήματός του.
Ανένταχτα κι αυτόνομα (κι αν αυτά σημαίνουν κι αριστερίστικα, ναι κι απ' αυτό)
.--Μωυσής Μπουντουρίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου