Στις μέρες μας το συναίσθημα φαίνεται να έχει πάρει διαζύγιο από την ορθολογικότητα. Η τελευταία ταυτίζεται στις συνειδήσεις με την εργαλειακότητα τον ορθολογισμό ''ως προς τον σκοπό '',ενώ ξεχνιεται η δυνατότητα του άλλου πόλου της ορθολογικότητας ως προς την ''αξία''.
Η εμμονή στην εργαλειακότητα συνυφαίνεται με την κοινότοπη αντίληψη περί ''αντικειμενικότητας'', όπως αυτή εμπεδώνεται από τα ΜΜΕ
Το να σκέφτεσαι -σημερα -ορθά, σημαίνει να σκέφτεσαι με ισομέρεια και ταχύτητα ,να αφαιρείς το βάθος των πραγμάτων ,να αρκείσαι σε μια γρήγορη ανάγνωση των αναφορών και στοιχείων ,να μη βουλιάζεις στην υποκειμενικότητα του πάθους
Σημαίνει ακόμα, ότι αποδέχεσαι τη πραγματικότητα του κεφαλαίου, ως αναντίρρητου μοναδικού κριτή και μέτρου όλων των άλλων αξιών και παθών πού συγκλονίζουν τους ανθρώπους.
Αυτό το διαζύγιο ανάμεσα στο συναίσθημα και τη λογική, πού υποβιβάζει το πάθος σε φθηνό μελό,και τον ορθό λόγο σε φθηνή εργαλειακότητα , διασχίζει και διαμελίζει τις σύγχρονες ταυτότητες.
Αυτό το διαζύγιο ανάμεσα στο συναίσθημα και τη λογική, πού υποβιβάζει το πάθος σε φθηνό μελό,και τον ορθό λόγο σε φθηνή εργαλειακότητα , διασχίζει και διαμελίζει τις σύγχρονες ταυτότητες.
2 σχόλια:
Αγαπητέ Νοσφερατε,
εκφραζεις πολυ ευστοχα αυτα που προσπαθησα να εκθεσω κι εγω. Αισθανομαι οτι πρεπει να ξαναβρουμε το σημειο ισορροπιας αναμεσα στα δυο, χωρις να μπαταρουμε ούτε προς το ανορθολογικο, ουτε προς την υπερτιμηση του συναισθηματος ή της υποκειμενικοτητας σαν μοναδικου κριτη, ουτε φυσικα προς την εργαλειακοτητα.
Είναι τα τελευταία μουγγρητά του θηρίου.. μη στενοχωριέσαι...
Σε λίγο το μυαλό μας θα αναγνωρίσει τη πλευρά του την αθέατη, αυτή που (θέλουμε να) κρύβουμε.. το συναίσθημα ως υπερλογική διεργασία!
Δημοσίευση σχολίου