Κάποιες φορές στα Όνειρα, Ελέφαντες περνάνε
Με κάτι πόδια θεόρατα κι όλοι ρωτάν που πάνε
σε προσπερνάν Αδιάφοροι και νιώθεις Αγωνία
γιατί αυτοί οι ελέφαντες χάνονται στην γωνία
του‘Όνειρου στα ξαφνικά και δεν το περιμένεις
Και μένεις άδειος στ΄όνειρο, δεν έχεις να προσμένεις
Γιατί αυτοί οι Ελέφαντες που κολυμπούν στο Πάχος
κι έχουν τα πόδια τους λεπτά , θυμίζουν το Πάθος
την Πλησμονή, Απόλαυση και την Επιθυμία
Είναι χοντρά ,πληθωρικά ετούτο τα Θηρία
και τότε νιώθεις ξαφνικά ωσάν συρρικνωμένος
Ξυπνάς από το Όνειρο μα είσαι σα Ναρκωμένος
κι είναι σαν να λικνίζεσαι στη Ράχη μιας Καμήλας
Ενώ σε πλησιάζουνε οι Ούννοι κι Αττίλας …
Αναγνώστες
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
-
όταν μας επισκέπτεται η Θεια Ακηδία καμιά φορά Βυθίζομαι σε τρυφερή ανία και καταργείται μέσ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου