Ακου Πόντε τωρα τι θελω να πω εγώ σ’ αυτό το Ποστ ..
Λεω: Η μικρασιατική περιπετεια και καταστροφή ηταν μια τραγωδία…Με την Αρχαιοελληνική σημασια της λεξης .Πχ Ο Οιδιπους ειναι τραγικός ηρωας … Κανει λαθη! Και τα πληρώνει: Βγαζει τα μάτια του …
Ε λοιπόν -ανεξαρτητως κρισεων για τα λαθη του ή τα παθη του -ολοι σεβομαστε τον Οιδιποδα …
Ετσι ανεξαρτητως κρισεων -δεν μπορουμε παρά να σεβαστουμε και τον Βενιζελο, αλλά και τον μεγαλο του αντιπαλο τον Γουναρη - που πληρωσε με την ζωή του -οπως και αλλοι πέντε - τα λαθη του ..Και τους χιλιαδες φανταρους , ξεριζωμμενους κατεστραμμένους,νεκρους , βασανισμένους -και απεδώ και απεκεί ( οπως θα επρεπε σε μια Ελληνική Τραγωδια - οπως στους ” Πέρσες ”την τραγωδια)
Και τον Μπεναρόγια και τον Πουλιοπουλο , και το ΣΕΚΕ .. Κρινουμε, επικρινουμε αλλά και σεβομαστε οσους βαλαν το κεφαλι τους (και κυριολεκτικά στον ντορβα της ιστορίας )
Ολους τους κρινουμε εκ των υστερων -μεσα απο την ασφαλεια των γραπτων μας -αυτους που βρεθηκαν μες την φωτια της τραγωδιας …τους κρινουμε -καλώς ή κακώς αλλά και τους σεβομαστε …Ολους
Εκτός απο τους Μικροπρεπεις , εκτός απο τους χαμερπεις , αυτους που φροντιζαν μεν να βγαζουν την Ουρα τους απ’εξω αλλά μετα γυρευαν να γινουν πρωθυπουργοι - και γιναν! (ως δοτοι δικτατορες)
Αυτους τι να τους σεβαστεις ;
Σ’ αυτους το μόνο που θα μπορουσαμε να πουμε ειναι μόνο
-Φυγε απ’ εδώ , Ανθρωπε μικρε, που περιμενες να κατασκευασης πρωθυπουργικόν φρακον από τα Ρακη (οπως αυτό που ελεγε τοτε ο Γ. Βλαχος )
Σου θυμίζω το ποιημα του Εμπειρικου :
”Σκοπός της ζωής μας δεν είναι η χαμέρπεια. Υπάρ-χουν απειράκις ωραιότερα πράγματα και απ’ αυτήντην αγαλματώδη παρουσία του περασμένου έπους.Σκοπός της ζωής μας είναι η αγάπη. Σκοπός τηςζωής μας είναι η λυσιτελής παραδοχή της ζωής μαςκαι της κάθε μας ευχής εν παντί τόπω εις πάσανστιγμήν εις κάθε ένθερμον αναμόχλευσιν των υπαρ-χόντων. Σκοπός της ζωής μας είναι το σεσημασμέ-νο δέρας της υπάρξεώς μας.
Ανδρέας Εμπειρίκος
Σχόλιο από Νοσφεράτος Δεκέμβριος 11, 2007
Απο εδώ:
http://pontosandaristera.wordpress.com/2007/10/28/28-10-2007/
Λεω: Η μικρασιατική περιπετεια και καταστροφή ηταν μια τραγωδία…Με την Αρχαιοελληνική σημασια της λεξης .Πχ Ο Οιδιπους ειναι τραγικός ηρωας … Κανει λαθη! Και τα πληρώνει: Βγαζει τα μάτια του …
Ε λοιπόν -ανεξαρτητως κρισεων για τα λαθη του ή τα παθη του -ολοι σεβομαστε τον Οιδιποδα …
Ετσι ανεξαρτητως κρισεων -δεν μπορουμε παρά να σεβαστουμε και τον Βενιζελο, αλλά και τον μεγαλο του αντιπαλο τον Γουναρη - που πληρωσε με την ζωή του -οπως και αλλοι πέντε - τα λαθη του ..Και τους χιλιαδες φανταρους , ξεριζωμμενους κατεστραμμένους,νεκρους , βασανισμένους -και απεδώ και απεκεί ( οπως θα επρεπε σε μια Ελληνική Τραγωδια - οπως στους ” Πέρσες ”την τραγωδια)
Και τον Μπεναρόγια και τον Πουλιοπουλο , και το ΣΕΚΕ .. Κρινουμε, επικρινουμε αλλά και σεβομαστε οσους βαλαν το κεφαλι τους (και κυριολεκτικά στον ντορβα της ιστορίας )
Ολους τους κρινουμε εκ των υστερων -μεσα απο την ασφαλεια των γραπτων μας -αυτους που βρεθηκαν μες την φωτια της τραγωδιας …τους κρινουμε -καλώς ή κακώς αλλά και τους σεβομαστε …Ολους
Εκτός απο τους Μικροπρεπεις , εκτός απο τους χαμερπεις , αυτους που φροντιζαν μεν να βγαζουν την Ουρα τους απ’εξω αλλά μετα γυρευαν να γινουν πρωθυπουργοι - και γιναν! (ως δοτοι δικτατορες)
Αυτους τι να τους σεβαστεις ;
Σ’ αυτους το μόνο που θα μπορουσαμε να πουμε ειναι μόνο
-Φυγε απ’ εδώ , Ανθρωπε μικρε, που περιμενες να κατασκευασης πρωθυπουργικόν φρακον από τα Ρακη (οπως αυτό που ελεγε τοτε ο Γ. Βλαχος )
Σου θυμίζω το ποιημα του Εμπειρικου :
”Σκοπός της ζωής μας δεν είναι η χαμέρπεια. Υπάρ-χουν απειράκις ωραιότερα πράγματα και απ’ αυτήντην αγαλματώδη παρουσία του περασμένου έπους.Σκοπός της ζωής μας είναι η αγάπη. Σκοπός τηςζωής μας είναι η λυσιτελής παραδοχή της ζωής μαςκαι της κάθε μας ευχής εν παντί τόπω εις πάσανστιγμήν εις κάθε ένθερμον αναμόχλευσιν των υπαρ-χόντων. Σκοπός της ζωής μας είναι το σεσημασμέ-νο δέρας της υπάρξεώς μας.
Ανδρέας Εμπειρίκος
Σχόλιο από Νοσφεράτος Δεκέμβριος 11, 2007
Απο εδώ:
http://pontosandaristera.wordpress.com/2007/10/28/28-10-2007/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου