Η Φαντασιωτική ταύτιση του Νεαρού Ποντίου Vripolidh: τι να κάνω με δαύτον; ειναι και καλό παιδί...Αχ αυτές οι φαντασιώσεις!!

ΤΟ ΛΑΚΑΝΙΖΕΙΝ ΕΣΤΙ ΦΙΛΟΣΟΦΕΙΝ





Μ εμβρυακή ταυτότητα μπήκα στό σπήλαιό σου


καί πάσχισα μεθ εμονής διά νά τήν συγκροτήσω


Εσέ εξιδανίκευσα Πατέρα Νοσφεράτε


καί μέ εσέ επιζήτησα εμένα νά ταυτήσω..


Μά στήν επιθυμία μου σωστό βαμπίρ νά γίνω


διπίστωσα- ένεκα ο Λακάν-τήν ανεπάρκειά σου





Θάθελα αίμα νά ρουφάς, κυνόδοντες νά φέρεις,


μά σύ τά άνθη οσμίζεσαι, στό άδικο υποφέρεις.


Τότε καί γώ προσχώρησα εις φαντασίωσίν μου


νά γεφυρώσω τό κενόν (πρός ολοκλήρωσίν μου)





Εσένα εφαντάστηκα ως κραταιόν δυνάστην


αιώνιον, πανίσχυρον, θάλοντα καθ εκάστην


νά χεις τού Ποντου ανάμνησινκι εκδικητής νά γίνεις.


Απόγονος τών Κομνηνών, Αργοναυτών βλαστάρι,





Πάνω στής Σάντας τά βουνά,τού Ευκλείδη παλληκάρι,


νά ορμάς μέ τούς κυνόδοντας αποκεκαλυμμένους


νά καταλείπεις τσέτιδες φρικτά κρεουργημένους.





.Ωϊμέ, αντ΄αυτού εξύπνησα εις τήν πεζήν αλήθεια


μέ άχθος μέγα διά να αρθηεις τά ισχνά μου στήθια.


Ειδά εσέ νά μέ καλείς "κλίκ εις τό λίνκ" νά κάνω,


λοξυγκας μέ κατέλαβε,κόντεψα να αποθάνω.





Τώρα γυρνώ μέ νεύρωσιν ανίατη όλως δι όλου


"χίκ.. εις τό λίνκ" μονολογώ,βαίνω κατά διόλου...








Vripolίδης, ματαίως εν Σισυφεία προσπαθεία διατελών ίνα διαμορφώσω τό εγώ μου διά μέσω τής, φεύ, ατελούς φιγούρας τού Πατρός ημών Νοσφεράτου.
4 Σεπτέμβριος 2008 9:40 μμ

Του απαντώ

Ακου λοιπόν μια συμβουλή ,παιδι μου Vripolidh
Ματαια ψαχνεις στη Σπηλιά σαν ναταν σπανιο στρειδι
Το μαυρομαργαρίταρο ,φιλοσοφένια Λίθο
λυπουμαι που θα σου το πώ -προκειται για ενα Μύθο
-ανεκαθεν Βρυκόλακες ψαχναν για τους Πατέρας
κι υστερα τους απέρριπταν και τους φωνάζαν 'Τέρας''
-Χανονταν με τα Διπολα : Απ' την Αγαπη -Μίσος
γιατί ποτές δεν τόλμαγαν να πουνε ενα''Ισως''
Το λενε ''μεταβίβαση'' οι Ψυχαναλυταί
-μα εις στην μετουσιωση-που λενε κι οι ποιηταί-
Εκει μονάχα τα Φτερά θα βρεις για την Αλήθεια
θα λευτερώσεις το Βαμπίρ ,που σου χτυπά τα στήθεια

Φτιαξε ποιήματα πολλά , καλό μου vampiridh
παψε να βλεπεις τη Σπηλια σαν του Θεού το μύδι
Δεν εχω καθοδηγηση εγώ για να σου δώσω
Θελω μονάχα τα κελια της σκεψης σου να λυώσω
Θελω να βγεις απ' το κλουβι,ψηλά να φτερουγίσεις
Ωσαν Βαμπίρ ,στα σκοτεινά ΙΣΩΣ μεγαλουργήσεις ..
4 Σεπτέμβριος 2008 10:17 μμ
και ....
η συνθεση καιΣυμφιλιωση με την Αρχη της πραγματικοτητας

Πατέρα μου διέξοδε, εμέ χειραφετούντα,

δέν θά σε δώ μαχόμενονκοντά στήν Τραπεζούντα..

Τώρα πού τά διλήμματα τείνω νά ξεπεράσω

καί σκέψη πιό ευέλικτη φασματικήν Θά φκιάσω

πού θά εξετάζει σφαιρικά τά ενδεχόμενα όλα

μακριά από τά δίπολα καί τού κενού ξερόλα

τήν αδαήν τήν έπαρση τήν σκέψη π αγκυλώνει,

τώρα πατέρα σ εκτιμώ βαθύτερα απ τό παλαι...

Βάλε πατέρα στό παιδί σουπίτσα από βατράχια,

καί καθώς εβαρέθηκα νά τρώμε τήν γιαούρτη,

ψήσε καί τά λακάνικααυτά...απ τήν Φραγκφούρτη..
5 Σεπτέμβριος 2008 6:23 μμ