Γυμνη καρδια που τριγυρνας τα βραδυα
στην πολη , ανοιξιατικα , στα τρυφερά σκοτάδια
και συντροφια στο δρομο σου , βρίσκεται η Σελήνη
και τ’ αεράκι πάνω σου ,γλυκειά πνοή αφηνει …..
κι αφηνεσαι στη σιωπή που ολα τα περιρέει
και νιωθεις και τον Χρονο σου , σαν ποταμος να ρέει
σέ πατινάζ ερωτικό, τη Νυχτα σε μια Λιμνη
και ακουγονται, στα σκοτεινά ,γυμνων καρδιών οι Υμνοι
Τη νυχτα αυτή ,της ανοιξης που ειναι μυρωμένη
Βγαλε φτερά , πετα ψηλά, καρδια πυρακτωμένη..
Σχόλιο από Νοσφεράτος | Απρίλιος 20, 2008
Αναγνώστες
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Μινώταυρος η Θησέας; ένα Σενάριο -τρένου -για μια ταινία πολύ μικρού μήκους του Πέτρου Θεοδωρίδη
Μινώταυρος η Θησέας; ΣΚΗΝΗ 1η (Ες. Τρένου . κουπέ. Απόγευμα) ΗΧΟΣ του τρένου. Ο Θήτα (23)διαβάζει του ‘’Λαβυρίνθους’’ του Μπόρχ...
-
όταν μας επισκέπτεται η Θεια Ακηδία καμιά φορά Βυθίζομαι σε τρυφερή ανία και καταργείται μέσ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου