Θα έχω υπάρξει

Θα έχω υπάρξει

Αντικρίζοντας το παρόν εκ των υστέρων

Σε έναν αναδρομικό τόπο

Σε μια αιωνιότητα του Τίποτε

Ένα Άστρο όπως χιλιάδες άλλα

Ατενίζοντας

Θεώμενος

Το παρελθόν του παρόντος μου

Δίνοντας νόημα

Σ’αυτόν τον λαβύρινθο διαδρομών

Στην επανάληψη λαθών

Στη λήθη και την αλήθεια μου

Στις αναμνήσεις

Στην ανοιξιάτικη βροχή

Στα ανεξήγητα πράγματα που μου συμβαίνουν

Στον άνεμο

Στα λόγια που μου έρχονται στο στόμα

  Θα έχω υπάρξει
Ανάποδα στον χρόνο

Ξαναβλέποντας τον εαυτό μου
Να πολλαπλασιάζεται
Ποτε μικρός ποτε μεγάλος ποτε μωρό
πότε
Στη στιγμή του θανάτου μου
Στο νεκρικό κιβούρι μου
Μέσα στη σάρκα σου
ενσαρκωμένος

Θα έχω υπάρξει

Ίσως τη στιγμή του θανάτου μου

Ίσως αργότερα….

Π. Θ