άφηναν πάνω μου οι λέξεις στίγματα
νόμιζα πως ήμουνα λεπρός, σημαδεμένος
παρόλα αυτά συνέχιζα , με τη μελάνι
να λεκιάζω το άσπρο χαρτί
κάποια τα φύλαγε ,θυμάμαι ,η μαμά μου
όμως πετάχτηκαν, αργότερα, σε μετακομίσεις,
χάθηκαν,
πέσανε σαν τα φύλλα το φθινόπωρο ,
απ’ τα κλαδιά μου ,
τώρα Γαζώνω λέξεις στον Υπολογιστή
όμως δεν είναι στίγματα αυτά άξια λόγου '
τζάμπα έφαγα τα παιδικά μου χρόνια
σε τετράδια καλλιγραφίας
με κοντυλοφόρο και στυπόχαρτο..
άχρηστοι πήγαν όλοι εκείνοι οι λεκέδες....
Π.Θ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου