Η κοινοβουλευτική αρχή/ πηγη el.wikipedia.org

Η κοινοβουλευτική αρχή

 http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%85%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C_%CE%94%CE%AF%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CE%BF

Η αρχή αυτή εκδηλώνεται ως σύνθεση δύο επιμέρους αρχών που εκδηλώνονται σε δύο διαφορετικές χρονικές στιγμές:

α. Η πρώτη στιγμή είναι ο διορισμός του πρωθυπουργού. Το 37§2 Σ. κατοχυρώνει για πρώτη φορά ρητά (από το 1875 λειτουργούσε ως συνθήκη του πολιτεύματος) την αρχή της δεδηλωμένης, σύμφωνα με την οποία διορίζεται Πρωθυπουργός ο αρχηγός του κόμματος που έχει λάβει την απόλυτη πλειοψηφία των κοινοβουλευτικών εδρών στις εκλογές, καθώς υπάρχει το τεκμήριο ότι η Κυβέρνηση, την οποία θα υποδείξει, απολαμβάνει την εμπιστοσύνη της Βουλής. Στο 37 Σ, Ιδίως μετά την Αναθεώρηση του 1986, προβλέπονται με κάθε λεπτομέρεια και αυστηρότητα οι ρυθμιστικές αρμοδιότητες του ΠτΔ (διερευνητικές εντολές κατά τη σειρά της κοινοβουλευτικής δύναμης των κομμάτων > προσπάθεια σχηματισμού Κυβέρνησης από δύο ή περισσότερα κόμματα > σχηματισμός εκλογικής Κυβέρνησης)

β. Η δεύτερη στιγμή είναι η παροχή ψήφου εμπιστοσύνης της πλειοψηφίας των βουλευτών προς την Κυβέρνηση (κοινοβουλευτική αρχή). Σύμφωνα με το 84§1 Σ. μέσα σε 15 ημέρες από το διορισμό της η Κυβέρνηση υποχρεούται να εμφανιστεί ενώπιον της Βουλής και να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης. Ο γενικός αυτός κανόνας ισχύει για κάθε περίπτωση διορισμού νέας Κυβέρνησης (υποχρεωτική μορφή της ψήφου εμπιστοσύνης) // Δεύτερη περίπτωση ψήφου εμπιστοσύνης αποτελεί η δυνητική θέση ζητήματος εμπιστοσύνης από την Κυβέρνηση καθ’ όλη τη διάρκεια της τετραετίας. Γίνεται αποδεκτή αν συγκεντρωθεί υπέρ αυτής η πλειοψηφία των παρόντων βουλευτών, η οποία δεν μπορεί να είναι μικρότερη από 120 βουλευτές (84§6 εδ. α’) > ενδεχόμενο να αναπτυχθεί το φαινόμενο των Κυβερνήσεων μειοψηφίας/ανοχής, που αποκτούν την εμπιστοσύνη της Βουλής, επειδή ένας αριθμός βουλευτών απέχει από την κρίσιμη ψηφοφορία // Τρίτη περίπτωση είναι η θέση ζητήματος δυσπιστίας, πρακτικά από την Αντιπολίτευση. Η αποδοχή της προϋποθέτει έγκριση 151 βουλευτών. - Η εξάρτηση της Κυβέρνησης από τη Βουλή διασφαλίζεται με την κοινοβουλευτική, καθώς και την ποινική και αστική ευθύνη, των Υπουργών και των Υφυπουργών (άρθρα 85 και, το αναθεωρημένο το 2001, 86 Σ.)