Η
ντροπή για τον Νορμπερτ Ελιας
συνδέεται με την αίσθηση ενός ανυπεράσπιστου εαυτού Για τον Ελιας η γενίκευση
της ντροπής( αιδούς ) αποτελεί ένα
κρίσιμο επεισόδιο στην μακρά πορεία
εσωτερικευσης των συναισθημάτων -εκλογίκευσης της συμπεριφοράς του Δυτικού ανθρώπου. Το
συναίσθημα της αιδούς -γράφει- «είναι ένα είδος φόβου , μπροστά σε
χειρονομίες υπεροχής τρίτων», φόβος
που δεν μπορεί να αποκρουστεί με κάποια μορφή σωματικής άμυνας. Η
σύγκρουση η οποία εκδηλώνεται με αιδώ-
φόβο δεν είναι μόνο μια σύγκρουση του ατόμου με την επικρατούσα κοινή γνώμη αλλά «μια
σύγκρουση στην οποία το οδηγεί η συμπεριφορά του με το κομμάτι εκείνο του
εαυτού του το οποίο εκπροσωπεί αυτή την κοινή γνώμη , είναι μια σύγκρουση στα
πλαίσια της δικής του θυμικής οικονομίας»Ο φόβος απέναντι στην παραβίαση
κοινωνικών απαγορεύσεων αποκτά τόσο πιο
έντονα χαρακτήρα αιδούς όσο
εντονότερα η κοινωνική συγκρότηση μεταβάλλει εξωτερικούς καταναγκασμούς σε
αυτοκαταναγκασμους, όσο δηλαδή
προωθείται ο (εκ)πολιτισμός της
συμπεριφοράς [1] ..
Ο
Ελιας, σ αυτό το σημείο ,φαίνεται να συμφωνεί με την πολύ ευρεία χρήση του όρου «πολιτισμός» που κάνει ο Φρουντ
(στο έργο του «η δυσφορία στον πολιτισμό
»)[2]: ο
Πολιτισμός είναι η μορφή κοινωνικού και
πολιτιστικής οργάνωσης που προχωράει πέρα από την απλή πρωτόγονη, που
υπαινίσσεται αυξανόμενη περιπλοκοττητα της κοινωνικής ζωής . Το τίμημα που
πληρώνεται για τα υψηλά πολιτιστικά επιτεύγματα σύμφωνα με τον Φρόυντ ,(κατά
τον Ελιας το τίμημα για την «κοινωνική ειρήνευση») είναι η
αυξανόμενη καταπίεση- απώθηση της επιθετικής ορμής και η ενοχή.(στον Ελιας η «αιδώς»-ντροπή).
[2] η μεταφρασμένη διατύπωση που επικράτησε είναι Ο πολιτισμός πηγή δυστυχίας βλ
Σιγκμουντ Φρουντ Ο πολιτισμός πηγή δυστυχίας μτφ Γιωργος Βαμβαλής , Επίκουρος , Αθηνα Γ
εκδοση 2005
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου