“Η κρίση στο εσωτερικό της χώρας έχει πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις και απειλεί τη συνοχή της ελληνικής κοινωνίας.
Σήμερα μετά την ένταξη της χώρας στο μηχανισμό διάσωσης τον Μάιο του
2010 και παρά την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος Δημοσιονομικής
Προσαρμογής 2011-2015, εσχάτως του εφαρμοστικού του νόμου για το ενιαίο
μισθολόγιο-βαθμολόγιο και την εργασιακή εφεδρεία καθώς και σειράς άλλων
νόμων με τους οποίους οριζόντιες περικοπές οδήγησαν σε πρωτόγνωρη
συρρίκνωση το εισόδημα εκατομμυρίων συμπολιτών μας, η διαδικασία
προσαρμογής της ελληνικής οικονομίας είναι ανεπιτυχής. Οι στόχοι του
προγράμματος δεν επιτυγχάνονται. Η νομοθετική υπερπαραγωγή αδυνατεί να
μετουσιωθεί στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και η στόχευση των
κυβερνητικών πολιτικών εξαντλείται στα συνήθη «υποζύγια» αδυνατώντας να
θωρακίσει τα μέτρα που λαμβάνονται με όρους κοινωνικής δικαιοσύνης. Την
ίδια στιγμή απουσιάζει μια ολοκληρωμένη και συγκροτημένη πολιτική
ανάπτυξης που θα απελευθερώσει δυνάμεις και θα μας σώσει από το τέρας
της ύφεσης.
Η μέχρι σήμερα επιδίωξη της αναγκαίας για την αντιμετώπιση της κρίσης συναίνεσης δεν επετεύχθη και υπό τις παρούσες συνθήκες η ρητορική επίκλησή της αποτελεί κενό γράμμα.
Η μέχρι σήμερα επιδίωξη της αναγκαίας για την αντιμετώπιση της κρίσης συναίνεσης δεν επετεύχθη και υπό τις παρούσες συνθήκες η ρητορική επίκλησή της αποτελεί κενό γράμμα.
Εκτός όμως από τις πολιτικές συμμαχίες που δεν μπορέσαμε να συνάψουμε
αποτύχαμε να συνάψουμε και ένα minimum συμμαχιών με εκείνες τις
κοινωνικές δυνάμεις που κατανοώντας την κρισιμότητα των γεγονότων και
την αναγκαιότητα για μεταρρυθμίσεις και ανατροπές θα συμπορεύονταν μαζί
μας και αυτή τους η συμπόρευση θα αποτελούσε την αναγκαία και ικανή
συνθήκη για την επιτυχία του πολιτικού μας εγχειρήματος.
Είναι κοινός τόπος ότι έχει βαθμιαία επέλθει απονομιμοποίηση της σημερινής πολιτικής τάξης.
Η τιτάνια προσπάθεια που απαιτείται για την έξοδο από την κρίση έχει ανάγκη από εθνική απήχηση και κοινωνική στήριξη.
Αντ’ αυτών όπως ανακοίνωσε χθες ο Πρωθυπουργός αποφασίστηκε η
διεξαγωγή δημοψηφίσματος στις αρχές του επόμενου έτους με αντικείμενο τη
νέα δανειακή σύμβαση όπως αυτή θα διατυπωθεί με βάση τη συμφωνία του
Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 26ης Οκτωβρίου.
Όπως είχα την ευκαιρία να πω κατά τη συζήτηση του σχετικού σχεδίου
νόμου στην αρμόδια Διαρκή Επιτροπή της Βουλής το δημοψήφισμα αποτελεί
μια βαθειά διχαστική διαδικασία. Συμπυκνώνεται σε μονοσήμαντα ερωτήματα
τα οποία απαντώνται με ένα ναι ή ένα όχι διαιρώντας το λαό. Στην ίδια
συνεδρίαση είπα ότι είναι ανεπίτρεπτο να χρησιμοποιούνται οι θεσμοί ως
εργαλεία προκειμένου να επιδιωχθούν σκοπιμότητες.
Παραμένοντας συνεπής με τις απόψεις μου αυτές θέλω να εκφράσω την
κατηγορηματική διαφωνία μου με αυτήν την πρωτοβουλία της Κυβέρνησης.
Ψήφισα σειρά νομοσχεδίων γνωρίζοντας ότι δεν εκφράζω τη βούληση των
πολιτών που με εξέλεξαν αξιολογώντας ως πρώτιστο καθήκον μου την αποφυγή
της χρεοκοπίας και της επακόλουθης στάσης πληρωμών.
Τούτη τη στιγμή εκπροσωπώντας ως βουλευτής σύμφωνα με το Σύνταγμα το
Έθνος έχω χρέος να αντισταθώ σε αυτή τη λαθεμένη πολιτική επιλογή που
διχάζει επιχειρώντας ανεπίτρεπτα να υποκαταστήσει τη λαϊκή εντολή και
την ίδια στιγμή απειλεί τη βιωσιμότητα της χώρας.
Οι στιγμές είναι κρίσιμες και οι πολίτες έχουν ανάγκη να εκπροσωπούνται από βουλευτές που εξέλεξαν.
Για το λόγο αυτό δεν παραιτούμαι από την εντολή που μου έδωσαν οι
συμπολίτες μου αλλά ανεξαρτητοποιούμαι αποχωρώντας από τη
Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου