Για την παράδοξη φύση του σημείου

- η παράδοξη φύση του σημείου έγκειται στο ότι είναι συνδυασμός ενός ‘’υλικού’’( φωνή , κίνηση , αίσθηση ) με μια’’ φόρμα’’ έναν τύπο πού μαζί με το υλικό αναδεικνύει τη ‘’σημασία’’ πού φέρει το σημείο.

Η έκφραση και η σημασία είναι δηλαδή το σημαίνον και το σημαινόμενο. Η σχέση ανάμεσα στα δυο δεν είναι απλή και διαφανής, κι αυτό γιατί ποτέ δεν είναι απόλυτη και σταθερή.
- Ο Saussure τόνισε ιδιαίτερα τον συμβατικό και αυθαίρετο χαρακτήρα των σημείων: Αλλά η αυθαιρεσία αυτή αφορά βασικά στο ξεκίνημα των πρώτων διαφορικών σχέσεων (ενός παιδιού) γιατί οι επόμενες προσανατολίζονται προς τις ήδη υπάρχουσες.

Αυθαίρετο είναι ότι το άσπρο χρώμα(αντικείμενο-αναφορά του σημείου ονομάζεται ‘’ άσπρο’’ ( σημαίνον) αλλά από την στιγμή πού καθιερώθηκε δεν μπορεί και δεν πρέπει να μπερδευτεί με το ‘’μαύρο’’ μαύρο. Ωστόσο είναι γνωστό ότι το άσπρο ονομαζόταν παλαιότερα ‘’λευκό’’ και το μαύρο ‘’μέλαν ‘’ .
- Σίγουρα οι συνειρμοί του ζεύγους ‘’ άσπρο-μαύρο’’ δεν είναι οι ίδιοι με του ζεύγους ‘’λευκό-μέλαν’’.
- Δηλαδή δεν υπάρχει διαφάνεια και απόλυτη ισομορφία των σημείων και των λόγων , γιαυτό τον λόγο δεν μπορεί και να υπάρξει ποτέ μια ενιαία , καθολική γλώσσα της ανθρωπότητας ή οποία θα ονόμαζε όλα τα πράγματα ‘’ακριβώς ‘’ όπως ‘’ειναι’’:γιατί τα σημεία παράγουν νόημα’’όχι μόνο μεσω της απλής ονομασίας, μεμονωμένων απλών πραγμάτων , αλλά πολύ περισσότερο μέσα από τον ακατάπαυστο πλούτο των συνδυασμών τους.

Για το λόγο αυτό και η δημιουργία νοήματος μεσω των σημείων ενέχει πάντα τον κίνδυνο παρά-γνωρισης και προ-κατάληψης:
- Οι συνδυασμοί των σημείων γίνονται σε κάθε γλώσσα σύμφωνα με αυστηρούς κανόνες επιλογής και διάρθρωσης σε όλα τα επίπεδα( το φωνολογικό, το γραμματικό ,το συντακτικό κ.τλ.)

Οι κανόνες αυτοί είναι ιδιόμορφοι γιατί πάντα ενέχουν τη δυνατότητα εξαίρεσης και μεταβολής σε αντίθεση με τους φυσικούς κανόνες νόμους.
- .Καθε μηνυμα ενέχει συνεπώς τον κίνδυνο παραμόρφωσης του και από πλευράς πομπού-καθώς το μεταμορφώνει σε σήμα-σημείο -δηλαδή το μεταφράζει σε μια γλώσσα σε έναν κώδικα, και από πλευράς δέκτη:
- Ο δέκτης καθώς αντιλαμβάνεται το μηνυμα το ‘’φιλτράρει’’ μέσα από τα πολλές φορές παραμορφωτικά πρίσματα της αντίληψης του.

Διοτι γνωρίζουμε ότι ο μηχανισμός της αντίληψης λειτουργεί εκλεκτικά.
- Δηλαδή το άτομο ‘’βλέπει ότι γνωρίζει ‘ καταλαβαίνει και συγκρατεί από τα μηνύματα ότι του είναι ήδη γνωστό από προηγούμενη γνώση -εμπειρία του.

( για το πόστ αυτό βασιστηκα σε ορισμένες παρατηρησεις του Θάνου Λίποβατς:

Η ΨΥΧΟΠΑΘΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ )