Αναγνώστες

Τετάρτη 8 Απριλίου 2009

Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ: Ροβεσπιερος:Αρετή και τρομοκρατία .Με προλογο Σλαβόι Ζιζεκ

Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ: Ροβεσπιερος:Αρετή και τρομοκρατία .Με προλογο Σλαβόι Ζιζεκ

Για τον Ζίζεκ το δίλημμα «ανθρωπισμός ή τρομοκρατία πρέπει να αντικατασταθεί από την κατάφαση «ανθρωπισμός με τρομοκρατία. Κατά τον ίδιο (όπως σημείωσε ο Πέτρος Παπακωνσταντίνου στην «Κ» στις 12/7/2008)

«Ο τυπικός φιλελεύθερος υιοθετεί διαφορετική στάση: η δική του λύση είναι το 1789 χωρίς το 1793 (σ.σ. δηλαδή, χωρίς τη ριζοσπαστική εποχή των Γιακωβίνων).

Εν ολίγοις, αυτό που θέλει ο ευαίσθητος φιλελεύθερος είναι μια ντεκαφεϊνέ επανάσταση, μια επανάσταση που να μην έχει το άρωμα της επανάστασης».


Ο Μαξιμιλιανός Ροβεσπιέρος το έθεσε πιο ωμά: «Αν ελατήριο της λαϊκής κυβέρνησης σε κατάσταση ειρήνης είναι η αρετή, ελατήριο της λαϊκής κυβέρνησης σε επαναστατική κατάσταση είναι συγχρόνως η αρετή και ο τρόμος: η αρετή δίχως την οποία ο τρόμος είναι ολέθριος, ο τρόμος δίχως τον οποίο η αρετή είναι ανίσχυρη. Ο τρόμος δεν είναι άλλο πράγμα από την καίρια, αυστηρή και άτεγκτη δικαιοσύνη»]


.Το πρόβλημα όμως που πρώτος επεσήμανε ο Εντμουντ Μπερκ (τέσσερα χρόνια πριν ο Ροβεσπιέρος εκφωνήσει στη γαλλική Εθνοσυνέλευση αυτή την ομιλία) ήταν η ασάφεια και η θολούρα των αιτημάτων της Γαλλικής Επανάστασης.
Γι’ αυτό έγινε σφοδρός πολέμιός της, σε αντίθεση με την αμερικανική επανάσταση, της οποίας υπήρξε φλογερός υποστηρικτής: Ποια ακριβώς «αρετή» θα υπηρετούσε η Γαλλική Επανάσταση;
Η αμερικανική επανάσταση είχε συγκεκριμένες προτεραιότητες που εκτενώς παρουσιάστηκαν στη «Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας». Η Γαλλική προέτασσε τις ευγενείς αλλά και εξαιρετικά ασαφείς προθέσεις περί «ελευθερίας, ισότητας, αδελφότητας». Ομως: η «ελευθερία» ήταν το τσάκισμα της βασιλικής απολυταρχίας ή εκτεινόταν σ’ αυτό που αργότερα έγινε σοσιαλιστικό αίτημα για «ελευθερία και από τις οικονομικές ανάγκες των ανθρώπων»;
Πόση «ισότητα» και πόση «αδελφότητα» έφερνε τη ροβεσπιέρια «αρετή»; Από τη στιγμή που δεν οριοθετούνται με σαφήνεια τα αιτήματα, τότε η «λαϊκή κυβέρνηση» δεν βρίσκεται ποτέ σε κατάσταση ειρήνης ώστε να υπάρχει μόνο η «αρετή». Αντιθέτως, βρίσκεται διαρκώς σε «επαναστατική κατάσταση» και γι’ αυτό πάντα θα βασίζεται στον «τρόμο». Η ειρωνεία είναι ότι αυτό το έζησαν στον λαιμό τους οι Γιακωβίνοι.
Ο Ροβεσπιέρος, αφού διέταξε την καρατόμηση χιλιάδων «εχθρών του λαού», προχώρησε στην καρατόμηση συντρόφων του (όπως του Δαντών) για «δεξιά απόκλιση», για να καρατομηθεί στο τέλος ο ίδιος και οι στενοί συνεργάτες του με διαταγή της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης.''
2. πηγή:
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=30&ct=19&artid=1408191&enthDate=08112008
αποσπασμα:
ΑΝ ΕΛΑΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΙΡΗΝΗΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΕΤΗ, ΕΛΑΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΣΕ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΩΣ Η ΑΡΕΤΗ ΚΑΙ Ο ΤΡΟΜΟΣ: Η ΑΡΕΤΗ, ΔΙΧΩΣ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ Ο ΤΡΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΟΛΕΘΡΙΟΣ, Ο ΤΡΟΜΟΣ, ΔΙΧΩΣ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ Η ΑΡΕΤΗ ΕΙΝΑΙ ΑΝΙΣΧΥΡΗ. Ο ΤΡΟΜΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟ ΠΡΑΓΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΙΡΙΑ, ΑΥΣΤΗΡΗ ΚΑΙ ΑΤΕΓΚΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ. ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΡΡΟΙΑ ΤΗΣ ΑΡΕΤΗΣ»
Αυτή η ανατριχιαστική και ταυτόχρονα εξόχως αποκαλυπτική συνηγορία του τρόμου εκφωνείται από τον Μαξιμιλιανό Ροβεσπιέρο τον Φεβρουάριο του 1794, στην καρδιά της δεκατετράμηνης διαβόητης περιόδου που έμελλε να μείνει στην Ιστορία ως περίοδος της Τρομοκρατίας, μόλις έξι μήνες προτού οδηγηθεί και ο ίδιος ο Ροβεσπιέρος στο ικρίωμα, σε ηλικία 36 χρόνων.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Τα url του θείου Ισιδώρα