Ως τέχνη του ζην και του θνήσκειν ο Έρωτας τι άλλο είναι ,παρά η επιθυμία για τον πρωταρχικό παράδεισο;

Ως τέχνη του ζην και του θνήσκειν ,ο Έρωτας, τι άλλο είναι ,παρά η επιθυμία για τον πρωταρχικό παράδεισο, η νοσταλγία για το χαμένο αντικείμενο απόλαυσης;
Και τι άλλο μπορεί να είναι πιο απελπισμένα γόνιμο από την συνειδητοποίηση του ανέφικτου αυτής της επιστροφής.;
«Στον έρωτα –γράφει ο Walter Benjamin οι πιο πολλοί ψάχνουν να βρούνε μιαν αιώνια πατρίδα. Άλλοι ελάχιστοι όμως, το αιώνιο ταξίδι. Τούτοι οι τελευταίοι είναι οι μελαγχολικοί, που πρέπει ν αποφεύγουν την επαφή με τη μάνα γη. Αυτόν που θα τους απομακρύνει απ¨ τον καημό της μάνας πατρίδας, αυτόν γυρεύουν.»