( που όλο και περισσότερο μας αφορα πλέον όλους ,σήμερα ) που διαμορφώνεται και μέσω του Ίντερνετ . Στην προ Ιντερνετ εποχή, ειμασταν βουτηγμένοι στη Σιωπή ,διαβάζαμε η συγκεντρωνομασταν στη δουλειά μας η στην σχολη.Σήμερα ζούμε όλο και πιο ψυχαναγκαστικά σε ένα μαλλον πολλά ,ταυτόχρονα , παράλληλα σύμπαντα , είμαστε παγιδευμένοι σε πολλά δίκτυα επικοινωνίας και Υπαγορευμενης Απόλαυσης , το μυαλό μας είναι διαρκως άλλου , είμαστε , διαρκώς σε αυτό που κάνουμε Παρόντες και Απόντες:.
Καθώς διαβάζουμε π.χ ένα βιβλίο , απαντάμε σε τηλέφωνα δεχόμαστε και απαντάμε σε μηνύματα στο fb,ακούμε μουσικη κλπ.Αλλα ετσι η Χρονικοτητα μας διευρύνεται Οριζόντια , κάθε στιγμή στον χώρο χρόνο μας διασπάται σε πολλές στιγμές στον Χωροχρόνο Ίντερνετ , το παρόν γίνεται όλο και πιο πυκνό και εκτεταμένο και αβάσταχτο . Καθώς επεκτεινομαστε διαρκώς δεν μπορούμε να συγκεντρωθούμε πουθενά , δεν ολοκληρώνουμε τίποτε .Αλλά και δεν μπορούμε να Αφηγηθούμε πλέον.Διοτι η αφήγηση προϋποθέτει μια χρονική συναρμολόγηση στιγμών σε συνέχεια ενώ τώρα , πια, σκοντάφτουμε σε λαβύρινθους στιγμών που διασταυρώνονται διαρκώς.
Είμαστε σαν τον Μινώταυρο που ψάχνει αδιάκοπα τον Θησέα του αναζητώντας τον μίτο της Αριάδνης ενώ , υπάρχουν άπειροι μιτοι...
Πετρος Θεοδ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου