Αναγνώστες

Κυριακή 3 Αυγούστου 2008

τα Στέκια του Πειραιά: Ενα πολύ ωραιο Ποστ στου Π &Α για τα Ρεμπετικα και οχι μονο





ΣΤΟΥ ΘΩΜΑ
Έλα απόψε στου ΘωμάΜουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
Στίχοι: Κώστας Φέρρης

Έλα απόψε στου Θωμά να σου παίξω μπαγλαμά


να κατέβουν οι αγγέλοι να χορέψουν τσιφτετέλι

κι αν μερακλωθείς πολύ και σ’ αρέσει το βιολίμε βιολί σαντουροβιόλι

θα χορέψουν οι διαβόλοι

Στου Θωμά το μαγαζί θα τη βρούμε όλοι μαζί

μα στο νόημα για να ‘μπεις θα σου εξηγήσει ο Μπάμπης

του Γιωργάκη η δοξαριά θα σου κόψει τη μιλιά

κι η Μαρίκα με το ντέφι θα γελάει και θα σου γνέφει
Σχόλιο από Νοσφυ Ιανουάριος 24, 2008



«Στου Λινάρδου την ταβέρνα βλέπεις πρόσωπα μοντέρνα

Πάνε όλοι ένας κι ένας οι αστέρες της ταβέρνας

Εκεί πάει ο Παπαρούνας, ο Βαρέλας κι ο Μουρούνας

Πάει ο Σκόρδος ο τεμπέλης και ο Θρούμπας ο τσιγκέλης
Πάει κι η κυρά Αγγέλω με το μαύρο της το βέλο

Και η μερακλού η Φώτω που μεθάει με το πρώτο

Εκεί πάει κι η Σταμάτα που μεθά και σπάζει πιάτα

Πάει κι η κυρά Πιπίνα για να πιει καμιά ρετσίνα

Εκεί πάει ο Νταμιτζάνας, Μαϊντανός κι ο Μελιτζάνας

Πάει ο Ρέγγας κι ο Μπαρδάκος, Νεροχύτης κι ο Ταμπάκος

Εκεί πάει ο Χατζημπάμιας, ο Γαρδούμπας και ο Λάμιας

Πάει κι ο Χατζηραπάνης, Παστουρμάς και Πεχλιβάνης
Σ’ ένα τέτοιο ραβαΐσι ποιος μπορεί να μη μεθύσει

Άλλος τραγουδά, χορεύει κι άλλος έρωτα γυρεύει

Άλλος πίνει και πλερώνει κι άλλος ζούλα την καρφώνει

Βρε Λινάρδο ταβερνιάρη γράφ’ τα κάτω απ’ το σφουγγάρι»
Σχόλιο από Τζιτζιμιτζιχόντζιρας Δεκέμβριος 17, 2007


ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΕΛΛΑΣ
Δεν έχω σπίτι πίσω για ναρθώ
ούτε κρεβάτι για να κοιμηθώ
Δεν έχω δρόμο ούτε γειτονιά
να περπατήσω μια Πρωτοχρονιά
Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
μου τάπες με το πρώτο σου το γάλα
μα τώρα που ξυπνήσανε τα φίδια
εσύ φοράς τ’ αρχαία σου στολίδια
και δεν δακρύζεις ποτέ σου μάνα μου Ελλάς
που τα παιδιά σου σκλάβους ξεπουλάς
Δεν έχω άγιο πια να προσκυνώ
ούτε καντήλι σ’ άδειο ουρανό
Δεν έχω ήλιο ούτε αστροφεγγιά
να τραγουδήσω μια Πρωτομαγιά
Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
μου τάπες με το πρώτο σου το γάλα
μα τότε που στη μοίρα μου μιλούσα
είχες ντυθεί τ’ αρχαία σου τα λούσα
και στο παζάρι με πήγες γύφτισα μαϊμού
Ελλάδα Ελλάδα μάνα του καϋμού
Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
μου τάπες με το πρώτο σου το γάλα
Μα τώρα που η φωτιά φουντώνει πάλι
εσύ κοιτάς τ’ αρχαία σου τα κάλλη
και στις αρένες του κόσμου μάνα μου Ελλάς
το ίδιο ψέμα πάντα κουβαλάς
Δεν έχω σπίτι πίσω για ναρθώο
ύτε κρεβάτι για να κοιμηθώ
Δεν έχω δρόμο ούτε γειτονιά
να τραγουδήσω μια Πρωτοχρονιά.
Στίχοι : ΝΙΚΟΣ ΓΚΑΤΣΟΣ
Τραγουδαει δε ο Δημητράτος(το ακουω τωρα)Αφιερωμενο σε ολους κι ολες
Σχόλιο από Νοσφυ Ιανουάριος 24, 2008

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Παροντισμος ,μνήμη ,παρελθόν

 Παροντισμος και παρελθόν : Ο Τραβερσο για τις νέες υποκειμενικές γραφές της ιστορίας  Ένζο Τραβέρσο Ιδιότυπα παρελθόντα Το «εγώ» στη γραφή ...