Αναγνώστες

Κυριακή 24 Ιουλίου 2022

Η Αφήγηση.

 Πολλές φορές ,όταν ένας γέρος αφηγείται την ζωή του ,παρατηρούμε ότι η αφήγηση του αρχικά είναι γαργαρο νερό , κυλάει .. Όμως , κάποια στιγμή αρχίζουν οι διακλαδώσεις και τα ρυάκια , ποτε από δω ποτέ από κει ..Και κάποιες στιγμές ο γέρος μας όταν διηγείται την ζωή του ,,κομπιαζει , .Η και σιωπά.Κι εκείνη την στιγμή του κομπιασματος και της σιωπής ,ακούγεται ένας  σιωπηλός ήχος ,σαν η γλώσσα του να περιστρέφεται προς τα μέσα .Σαν ένας εσωτερικός λυγμος.Εκεινη τη στιγμή ο γέρος συνάντησε μια εσωτερική  δίνη , μια ρουφήχτρα στο ποτάμι του και Αχ ! αυτό δεν διηγείται ..Διότι αυτή η ρουφήχτρα είναι το Πραγματικό που υποβασταζει όλα τα υπόλοιπα , το Πραγματικό της Ζωής του.Και μείς που τον ακούμε αφουγκραζομαστε τον παφλασμο των κυμάτων της θάλασσας μέσα του  .

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...


ο θειος


Tι εγτινε το σχόλιο μου, το'φαγε η λογοκρισία;;;

νοσφυ είπε...

Δεν κάνω λογοκρισία θειε .

νοσφυ είπε...

αυτο κατω απο την εφηβεια λες ;. Δημοσιευτηκε

Ο χρόνος σβουριζει προς πάσα κατεύθυνση

 Έχετε  παρατηρήσει  το  ποσο    εύκολα     και  ανεξήγητα     χάνονται  -  λές  και τα κατάπιε  η θάλασσα  -   ζητήματα  που  μας  απασχόλη...