Αναγνώστες

Κυριακή 3 Δεκεμβρίου 2017

για τον συγκεριμμένο και αφηρημένο χρόνο

για τον συγκεριμμένο και αφηρημένο χρόνο
--------------------------------------------------------------------------------------
μια διεκρινιση : οταν μιλαμε για συγκεκριμμένο χρόνο δεν εννοουμε μονο τον κυκλικό χρόνο αλλά και τον προνεωτερικο Γραμμικό χρονο
Ο συγκεκριμμένος χρόνος ειναι αυτος που αποτελει εξαρτημένη μεταβλητη καποιων γεγονοτων. Εξαρταται απο κατι αλλο .. Μετρα κατι αλλο .. Δεν ειναι ομοιoγενοποιημένος .. Υδραυλικά ρολογια , κλεψυδρες .. Μετρουν κατι που ειναι ανεξαρτητη μεταβλητη ..Ολυμπιαδες , τον καιρο εκεινο κλπ
Ο Αφηρημένος χρόνος ειναι εκεινο που δεν μετρα κατι αλλο αλλά τον Ιδιο τον χρόνο... .σε συγκεκριμμένα διαστηματα Ωρες λεπτα δευτερολεπτα ημερες κλπ..
Ο Αφηρημένος χρόνος ειναι στην Νεωτερικοτητα μια Ανεξαρτητη μεταβλητη . ειναι ενας αδειος καμβας οπου κενταμε τα γεγονοτα ..
Και αυτη η αισθηση του Να γεμισουμε τον χρόνο ειναι κατι νεωτερικό ως συναισθημα Και συλλογικό και ατομικό. Κοιταζουμε την ωρα και Ειτε αναρωτιομαστε
Τι θα κανω τωρα;
ειτε ακολουθουμε με αγωνια το προγραμμα που μας οργανωνουν αλλοι ..


5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...


Ο θειος Ισιδωρος (και ο χρονος)


"Διπλωσε χρονε, διπλωσε τ΄ακουραστα φτερα σου
-λεει στο χρονο ο ποιητης ο Αλφονσος Λαμαρτινος-
κι αν κηνυγας για γκομενα να βγαλεις την ουρά σου,
ας βαλει το χερακι της η Παναγια της Τηνος!

Γιατι οσοι χρονε την ουρα τους γκομενα εχουν βγαλει
ενω ησαν κλαρινογαμβροι γινανε κανιβάλοι!

και φαγανε τον εαυτο και ολο τους το ειναι
και δεν εχουνε πλεον "εγω", αιωναι, ετη, μηναι!

Γιαυτο μην εισαι κυκλικος, τεντωσε τις χορδες σου
αλλιως να ξερεις, τελικως, μυριζεις τις πορδες σου.



Ανώνυμος είπε...


Ο θειος

Ο χρονος ειναι αχρονος
και μετρο του ειν' το χρημα
κι ο στιχος που ειναι ατονος
χρονομετραει το ποιημα

τα γεγονοτα ειναι αριθμοι
στου χρονου τα ρολογια
λεξεις που γινονται σταθμοι
των ποιητων τα λογια.

Ανώνυμος είπε...

Το χρημα & ο Χρονος
ή
Η Φτηνεια & ο Κρονος

Λιγα λογια για την υποθεση του εργου:

Ο αρχοντας των δαχτυλιδιων και μεγας παιδοφαγος
που αυτη του η διατροφη αποτελουσε αγος,
ειχε αυτος μια γκομενα που ονομαζοταν Φτηνια
-που δεν υπηρχε πιο τσουλι στον κοσμο από αυτήνα-
και συμπεριφεροτανε όπως όλα τα τσόλια:
δεν επαιρνε τα ματια της απ’ τα ακριβα βραχιολια
που εφοραγε φιλάρεσκα ο φαφλατας ο Κρόνος,
που του’χε φτιαξει ενας θεος
που ονομαζοταν Τόρνος!
~.~



Η Φτηνεια τρωει τον παρά και ο Κρονος τα παιδια του
κι ο Χρονος που τα πανθ' ορά ετραβαε τα βυζιά του
ετσι καθως τους εβλεπε ψηλα απο τα νεφη
να ’ναι μες την τρελη χαρα και στο τρελο το κεφι.

Σε λιγο οι συμποσιαστες -η φτηνεια και ο Κρόνος-
ν' αλληλοτρογωνται αρχισαν και οι δυο ταυτοχρονως
Ο Κρονος σαν δεν ειχε πια αλλα παιδια να φαει
στη Φτηνεια αμεσως στραφηκε και τηνε μασουλαει.

«-Κρονε γιατι με μασουλάς δεν ειμαι εγω παιδι σου,
σαλτα μαλακα πλανητα, του λεει, και γαμησου».

Ο Κρονος εταραχτηκε κι ευθυς τη Φτηνεια φτυνει
αφου μιας τετοιας πραξεως είναι βαρεια η ευθυνη
(...γιατι αλλο ειναι ενας γονιός να τρωει τα παιδια του
κι αλλο να τρωει ατομα που δεν ειναι δικα του,
μα εκτος απ΄τα βλασταρια του αν φαει κι αυτη την ιδια,
τη Φτηνια, αυτο θα μαθευτει και τοτε θα'ρθει η Ακρίβεια
και για ολα οσα εφαγε, για οσα εχει ντερλικωσει
πανακριβο λογαριασμο στο τελος θα πληρωσει...)

Αυτα ο Κρονος σκέφτοταν ο μεγας πεοδάρτης
καθως τα χιονια λιωνανε πλησιαζοντας ο Μαρτης
το εαρ της ανοιξεως φαινεται πως τον βρηκε
αφου εκτος από φαϊ ορεγετο και πιπαι
γιατι -εκτος των αλλωνών- σκεφτοτανε επισης:
«Παιδια πως θαχεις για να τρως αν δεν τεκνοποιησεις?».

Κι όσο ο Μαρτης εμπαινε και λιωνανε τα χιονια
«-Με ένα σμπαρο, σκεφτηκε, σκοτωνω δυο τριγονια»!

Και πηρε την αποφαση: φτηνα για να τη βγαλει,
μεσα στης Φτηνειας χωθηκε τη βρωμερη αγκάλη.
Κι αφου δεν ετραβηχτηκε πρωτου ολοκληρωσει
χρυσα τα γαμησιατικα εμελε να πληρωσει
καθως αυτο της σκεψης του το (α)δυνατο σημειο
τον εστειλε στης πτωχευσης το διεθνες ταμειο………..(ΔΝΤ)

Όταν μαζι της ξαπλωσε στο δροσερο χορταρι
ητανε σαν τον δυστυχη που πατησε ένα φτυαρι
και το στυλιαρι γυρισε στον κωλο του και μπηκε,
κι ετσι του βγηκανε ξυνες αι μάσαι και αι πιπαι

Τωρα κοιμαται νηστικος επανω στα σανιδια
και τραγουδαει: «Μου’φαγες όλα τα δαχτυλιδια».

Η Φτηνεια τρωει τον παρά αλλα …και οχι μονο,
αφου εκτος απ΄τον παρα εφαγε και τον Κρονο!

Κι ετσι ως οι στιχοι στερευαν και τελειωνε το ποιμα
φτωχομπατηρης εμεινε ο Κρονος, και ηταν κριμα!

ο θειος είπε...


Αυτήνα την παραβολη, της φτηνειας και του Κρονου,
ευχομαι ολοι μας καλά να'μαστε και του χρονου
να πουμε αντι για καλαντα, να σπασουμε το ροδι
και πισω στην πατριδα μας να φερουμε το βοδι
που οι δανιστες μας πηρανε, εκει που μας χρωσταγαν,
και τα δικα μας τα παιδια θυμωσαν και τα σπαγαν.

Ετσι κι εμεις συνεχεια που ακουμε ολο τα ιδια
τα τριγωνα τα καλαντα μας σπασανε τα 'ρχιδια.

Νοσφεράτος είπε...

καλη χρονια Θειε