Για τον επαναπροσδιορισμό και τον έλεγχο της σεξουαλικότητας

για τον επαναπροσδιορισμό και τον έλεγχο της σεξουαλικότητας
Για πρώτη φορά-σύμφωνα με τον Μισέλ Φουκό -,στις νεωτερικές κοινωνίες, ανάμεσα στις πολλές και πανάρχαιες εκδηλώσεις του, το σεξ εξυπηρέτησε την άρθρωση νεωτερικών μηχανισμών εξουσίας και κοινωνικού έλεγχου.
Κατά τον Φουκο, η «ανακάλυψη της σεξουαλικότητας», αποτέλεσε ένα τμήμα συγκεκριμένων διακριτών διαδικασιών ,που συνέβαλαν στο σχηματισμό και την παγίωση των νεωτερικών κοινωνικών δομών Τα νεωτερικά κράτη και οργανισμοί εξαρτώνται από τον λεπτομερή έλεγχο των πληθυσμών στον χρόνο και στον χώρο, έλεγχο που έγινε δυνατός με την ανάπτυξη μιας «ανατόμο-πολιτικής του ανθρώπινου σώματος»,δηλαδή ,μέσα από τεχνολογίες διαχείρισης του σώματος,με στόχο τη ρύθμιση αλλά και τη βελτίωση των ικανοτήτων του

Φουκό στην Ιστορία της Σεξουαλικότητας-εξαπολύει επίθεση σε αυτό που αποκαλεί «υπόθεση της καταστολής». Πολιτισμός σημαίνει πειθαρχία και η πειθαρχία με τη σειρά της υπονοεί τον έλεγχο των εσωτερικών εξορμήσεων, έλεγχος ο οποίος πρέπει να εσωτερικευθεί για να είναι αποτελεσματικός. Για τον Φουκό «ο 17ος αιώνας αποτελεί την έναρξη μιας εποχής καταστολής που χαρακτηρίζει τις λεγόμενες αστικές κοινωνίες κι από την οποία δεν έχουμε ίσως απαλλαγεί ολότελα. Από τούτη την εποχή το να κατονομάζεις το σεξ γίνεται πιο δύσκολο κι επικίνδυνο.» .
.Πολλοί παραδοσιακοί πολιτισμοί και κουλτούρες είχαν υιοθετήσει τέχνες για την ερωτική αισθαντικότητα, όμως μόνο η δυτική νεωτερική κοινωνία, έχει αναπτύξει μια επιστήμη της σεξουαλικότητας. Αυτό έχει συμβεί με την συνένωση της αρχής της εξομολόγησης, με τη συσσωρευμένη γνώση του σεξ. Πράγματι το σεξ γίνεται το επίκεντρο της μοντέρνας εξομολόγησης. Ο Φουκό ,επισημαίνει πως, η εξομολόγηση στην παράδοση της καθολικής Εκκλησίας ,ήταν, ανέκαθεν, ένα μέσο ρύθμισης της ερωτικής ζωής των πιστών. Μετά την Αντιμεταρρύθμιση, η Εκκλησία, απαιτούσε πιο έντονα από τους πιστούς της να εξομολογηθούν και ολόκληρη η διαδικασία εντατικοποιήθηκε.Όχι μόνο πράξεις αλλά και σκέψεις, ονειροπολήσεις, και όλες οι λεπτομέρειες που αφορούν στο σεξ, επρόκειτο να έρθουν στο φως της δημοσιότητας. Κάπου στα τέλη του 18ου αιώνα ,η εξομολόγηση ως μετάνοια μετατράπηκε σε εξομολόγηση ως ανάκριση. Το σεξ ,σιγά σιγά, γίνεται ένα «μυστικό που το πλάθουν τα κείμενα, που είτε το αποκηρύσσουν ,είτε το υμνούν.» Υπήρχε η πεποίθηση ,πως, η πρόσβαση σε αυτό το μυστικό αποκαλύπτει την «αλήθεια».Στην νεωτερική εκδοχή της, η εξομολόγηση είναι«όλες αυτές οι διαδικασίες, με τις οποίες, το άτομο υποκινείται να παράγει ένα λόγο αλήθειας, αναφορικά με τη σεξουαλικότητα του.»

Ο Φουκό ,επικεντρώνει το ενδιαφέρον του, στον 19ο και στις αρχές του 20ου αιώνα. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η σεξουαλικότητα και η εξουσία ,διαπλέκονται ,με διάφορους τρόπους. Η σεξουαλικότητα, αναπτυσσόταν όπως ένα μυστικό το οποίο, στη συνέχεια, έπρεπε κανείς να αναζητά ασταμάτητα καθώς και να το προστατεύει. Ψυχίατροι ,γιατροί και άλλοι φορείς, καταχώριζαν σε καταλόγους, τις πολυάριθμες σεξουαλικές διαστροφές. Αυτές οι ποικίλες μορφές παρεκκλίνουσας σεξουαλικότητας, από τη μια ,έγιναν αντικείμενο δημόσιας έκθεσης και από την άλλη, αρχές ταξινόμησης της συμπεριφοράς της προσωπικότητας και της ατομικής ταυτότητας.Το αποτέλεσμα, δεν ήταν η καταστολή των διαστροφών, αλλά η απόδοση σε αυτές μιας «αναλυτικής, ορατής, και μόνιμης πραγματικότητας» και οι διαστροφές«εμφυτεύτηκαν στα σώματα, εισέβαλλαν σε τρόπους συμπεριφοράς»:για παράδειγμα ο ομοφυλόφιλος του 19ου αιώνα έγινε μια «προσωπικότητα, ένα παρελθόν , μια περίπτωση, ένας τρόπος ζωής, μια μορφολογία »

Εν τέλει ,σύμφωνα με τον Μισέλ Φουκό «από τον 18 αιώνα και μετά, τέσσερα μεγάλα στρατηγικά σύνολα ,αναπτύσσουν σχετικά με το σεξ ειδικά συστήματα γνώσης και εξουσίας: «Υστερικοποιηση » του γυναικείου σώματος. .«Παιδαγωγικοποιηση του σεξ δηλαδή βεβαίωση ότι σχεδόν όλα τα παιδια επιδίδονται η μπορούν να επιδίδονται σε μια σεξουαλική δραστηριότητα, Η παιδαγωγικοποιηση αυτή φανερώνεται προπαντός στον πόλεμο ενάντια στον αυνανισμό που στη Δύση κράτησε κοντά δυο αιώνες Κοινωνικοποίηση των παιδοποιητικών συμπεριφορών… οικονομικά μέσω παροτρύνσεων η περιορισμών με οικονομικά μέτρα στη γονιμότητα των ζευγαριών [....] ή με την υπευθυνοποιηση των ζευγαριών απέναντι στο κοινωνικό σώμα Τέλος «ψυχιατρικοποιηση » της διεστραμμένης ηδονής: Το σεξουαλικό ένστικτο απομονώθηκε ως αυτόνομο βιολογικό και ψυχικό ένστικτο, έγινε η κλινική ανάλυση όλων των μορφών ανωμαλίας από τις οποίες μπορεί να προσβληθεί[….] αναζητήθηκε τέλος μια διορθωτική τεχνολογία για αυτές τις ανωμαλίες ...

απο ''η επινοηση του ερωτα''περιοδικο ΕΝΕΚΕΝ