Καμιά φορά, τα σύννεφα , μοιάζουν να σου γελάνε
και τα κοιτάς, νομίζοντας, πως και αυτά κοιτάνε
Μοιάζουν τα σύννεφα αυτά, σα να σε προ(σ)καλούνε
κι απ’ τα ψηλά,πως σκύβουνε ,μονάχα να σε δούνε
Καμιά φορά, αχόρταγα, ρουφάς τη μοναξιά σου
και μες τ’ αστέρια αναζητάς,κομμάτια απ τ’ όνειρα σου…
να λάμπουνε μετέωρα,σα ΄γυαλικά σπασμένα
και μες τ’ αστέρια αναζητάς υπάρχοντα κλεμμένα…
Καμιά φορά, όταν περνάς, πέρα στην ΄Άλλη ΄Όχθη
βλέπεις το Μάτι του Θεού, να σε κοιτά απ’ την Κόγχη
και τότε τρέμεις σύγκορμος, μες την Οφθαλμαπάτη
Γιατί το μάτι του Θεού ειν’ το δικό σου Μάτι.
Σχόλιο από Νοσφεράτος | Μάιος 22, 2008
Αναγνώστες
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Παροντισμος ,μνήμη ,παρελθόν
Παροντισμος και παρελθόν : Ο Τραβερσο για τις νέες υποκειμενικές γραφές της ιστορίας Ένζο Τραβέρσο Ιδιότυπα παρελθόντα Το «εγώ» στη γραφή ...
-
όταν μας επισκέπτεται η Θεια Ακηδία καμιά φορά Βυθίζομαι σε τρυφερή ανία και καταργείται μέσ...
-
ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΙΚΗ ; Η περίπτωση Κασσελακη ,πέραν της έκπληξης για το εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί και μια σπάνια ευκαιρία να μελετ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου