Μ’ αρεσει να φαντάζομαι στην Αμμουδιά, Γυναίκες
να περπαταν ξυπόλητες,μα να ‘ναι και κοκέτες
με τα μαλλιά τους τα λυτά και μαυρισμένα ποδια
σε μυστικές διαδρομές ,σ’ οδούς δίχως διόδια
με στήθη λικνιζόμενα μισάνοιχτα τα μάτια
με υγραμένο το κορμί , με θάλασσας αλάτια
μ’ αρέσει να φαντάζομαι μοναχικές γοργόνες
ναναι κοντά στη θάλασσα , μισόγυμνες και μόνες
να κολυμπάνε σ’ όνειρα,να περπατούν στην αμμο
σα νύμφες που νυχτιάτικα πηγαινουνε σε γάμο
να λαμπουν σα μυστηριο , να κολυμπά η σαγήνη
και να γλιστρουν στα κύματα,να φέγγει κι’ η Σελήνη
Σχόλιο από Νοσφεράτος | Ιούνιος 2, 2008
Αναγνώστες
Τρίτη 15 Ιουλίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Παροντισμος ,μνήμη ,παρελθόν
Παροντισμος και παρελθόν : Ο Τραβερσο για τις νέες υποκειμενικές γραφές της ιστορίας Ένζο Τραβέρσο Ιδιότυπα παρελθόντα Το «εγώ» στη γραφή ...
-
όταν μας επισκέπτεται η Θεια Ακηδία καμιά φορά Βυθίζομαι σε τρυφερή ανία και καταργείται μέσ...
-
ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΙΚΗ ; Η περίπτωση Κασσελακη ,πέραν της έκπληξης για το εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί και μια σπάνια ευκαιρία να μελετ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου