έτσι σιγά σιγά μένουμε Μόνοι
το καλοκαίρι ετούτο μοιάζει με Αγχόνη
σαν ανοιχτή πληγή στην παραλία
θα ταν καλύτερη η σιωπή ; η αλαλία ;
σε λίγο πρέπει να κατέβει η αυλαία
στο θέατρο δεν μείναν θεατές
μας μένει ο φθόνος και πισωπλατες μπηχτές
σε λίγο δεν θα απομεινουν ουτ'αυτές
κι έτσι που μείναμε με τούτη την αγχόνη
στο καλοκαίρι αυτό πιο Μόνοι κι από Μόνοι
ας κυνηγήσουμε τουλάχιστον μια Θέση
του Δήμιου του πόνεσε η ..μέση
θυμάστε πουμου θέλατε ..κρεμάλες ;
τι κρύβεστε στων Δέντρων τις κουφάλες ;
Θυμάστε πιυ φωνάζατε ...Γουδί;
και βάλατε φωτιά με το δαδί;
σε λίγο αυτό το θέατρο θα κλείσει
έτσι κι αλλιώς είναι κι αυτό μια κάποια ..Λύση
Αναγνώστες
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Παροντισμος ,μνήμη ,παρελθόν
Παροντισμος και παρελθόν : Ο Τραβερσο για τις νέες υποκειμενικές γραφές της ιστορίας Ένζο Τραβέρσο Ιδιότυπα παρελθόντα Το «εγώ» στη γραφή ...
-
όταν μας επισκέπτεται η Θεια Ακηδία καμιά φορά Βυθίζομαι σε τρυφερή ανία και καταργείται μέσ...
-
ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΙΚΗ ; Η περίπτωση Κασσελακη ,πέραν της έκπληξης για το εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί και μια σπάνια ευκαιρία να μελετ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου