Αναγνώστες

Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2016

Αυτος ο Χειμώνας



Αυτος ο Χειμώνας


αντιθετα μ’αυτόν που πέρασε

(που ηταν ο χειμώνας της φωτιάς που εκαιγε )

ειναι σαν πετρωμένη λάβα

(σαν εκεινη που σκεπασε τα σωματα κατω απ’τον Βεζουβιο: ενα παιδί που παίζει,ενας δουλος που κοιμαται ,μια γυναικα που μόλις εχει κανει ερωτα , ενας σκυλος που πασκιζει να ξεφυγει δεμένος …”

μας πρόλαβε όλους η λάβα … και τωρα

είμαστε εμείς οι πέτρες που σιωπηλά

μεσα στη φυλακή της κρυας λάβας


ακουμε την καρδιά μας να κτυπά

κι ειμαστε ολομοναχοι σ’αυτήν την πόλη ,που δεν υπάρχει πια .

Ισως δεν υπήρξε ποτέ. Ισως την φανταστηκαμε -οπως την υπαρξη μας –

εκεινην αιφνης τη στιγμή που νιωσαμε να μας τυλίγει η λάβα .

2 σχόλια:

Αντωνης είπε...

Εγώ γιατί φλέγομαι τώρα πιο πολύ από ποτέ γιατρέ μου; :-)

Τις καλημέρες μου, καλέ μου φίλε.

Νοσφεράτος είπε...

καλο μεσημερι Αντωνη

Ο χρόνος σβουριζει προς πάσα κατεύθυνση

 Έχετε  παρατηρήσει  το  ποσο    εύκολα     και  ανεξήγητα     χάνονται  -  λές  και τα κατάπιε  η θάλασσα  -   ζητήματα  που  μας  απασχόλη...