Αναγνώστες

Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010

κλεισμένοι μες τα γυάλινα κλουβιά μας

κλεισμένοι μες τα γυάλινα κλουβιά μας
αφουγκραζόμαστε τον Χτύπο της καρδιάς μας
και πως χτυπά , Τικ-τακ , κι είναι ρολόι
χτυπούν οι χάντρες της ,Τικ Τακ! σαν κομπολόι….

Καθηλωμένοι μες τα γυάλινα κλουβιά μας
και η καρδιά μας…. πως κτυπά!!! για τα Παιδιά μας!
τα περιμένει. και αυτά, ένα κλουβί
Σε αυτόν τον κόσμο-φυλακή απο Γυαλί…

Μες τις οθόνες καθώς είμαστε κλεισμένοι
σαυτή τη ψεύτικη Ζωή φυλακισμένοι.
Κρυφοκοιτάμε στα κλεφτά , στο Μόνιτορ μας
Κάτι που μοιάζει με Σκιά: τον εαυτό μας.



Σχόλιο από Νοσφεράτος | Μάιος 1, 2008

σχ 436
http://pontosandaristera.wordpress.com/2008/01/24/konaki-m-l/#comment-14267

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ο χρόνος σβουριζει προς πάσα κατεύθυνση

 Έχετε  παρατηρήσει  το  ποσο    εύκολα     και  ανεξήγητα     χάνονται  -  λές  και τα κατάπιε  η θάλασσα  -   ζητήματα  που  μας  απασχόλη...